Het Vensterhuis

Waarde lezer,

Nijmegen is een karakteristieke stad, rijk aan geschiedenis en oude panden, waar bijzondere en amusante dingen gebeuren. Zoals altijd, spant er maar één de kroon. Liefhebbers van het studentenleven zullen beamen dat het Vensterhuis een klasse apart is. Medestudenten, oud-studenten, docenten, ambtenaren, postbodes, Gorilla-bezorgers, ze zullen allen bevangen zijn door de ongekende schoonheid van dit prachtige huis. De leden van Kroegdispuut de Tempeliers nemen ook geen genoegen met het wonen op minder mooie residenties. Middels het eigen beheer van het pand laten ze overigens maar weer eens zien dat zij hun zaakjes goed op orde hebben.

’s Ochtends, als het huis wordt belicht door de opgaande zon, is het vaak nog stil in en rondom het huis: de bewoners zijn nog niet ontwaakt na hun nachtelijke escapades (op een enkeling na, die zichzelf weemoedig naar zijn fiets sleept om zijn lichamelijke aanwezigheid in de collegebanken te bewerkstelligen). Totdat de eerste van de elf huisbewoners de gordijnen van de Vensterkamer opent. Waarna hij zich via het venster naar de tuin verplaatst, uitkijkend op het kruispunt voor de oude Universiteitsaula. Aldaar waken de bewoners van het Vensterhuis over de buurtbewoners die hun thuis vinden aan de Wilhelminasingel, de Bijleveldsingel en de Sloetstraat. Terwijl steeds meer bewoners zich naar de tuin begeven, en bakken koffie worden vervangen door de eerste biertjes, verzamelen ook andere Tempeliers zich op het Vensterhuis. Er wordt gelachen, geouwehoerd en gediscussieerd. In de late middagzon wordt de barbecue aangeslingerd. Aangename deuntjes galmen over de singel en passerende schoonheden krijgen de aandacht die ze verdienen. Vaak vragen bewoners en niet-bewoners zich dan af of er een mooiere plek op de wereld bestaat.

Sinds 1957 wonen ‘de Tempeliers’ in dit kostbaar en monumentaal stukje Nijmegen en is de Wilhelminasingel de bruisende straat zoals men die tot op de dag van vandaag kent. Vele Tempeliers hebben het Vensterhuis hun thuis mogen noemen en hebben er de mooiste, ontroerendste en bijzonderste dingen beleeft. Vele vriendschappen zijn gesmeed en in het huis heerst een gemoedelijkheid die in geen ander huis te vinden is. Het huis is rijk aan tradities. Sommige tradities zijn grappig, andere zijn leerzaam of noodzakelijk. Zelfs de schoonmaaksters houden zich er netjes aan, wanneer ze alle vier de etages poetsen, het stof van de 52 inch tv vegen en de gloednieuwe badkamer voorzien van een verfrissende schoonmaakbeurt. De ervaring leert dat nieuwe jongens worden opgevoed en, wanneer nodig, waarden en normen worden bijgebracht. Het huis ligt er altijd netjes bij want, net als bij vrouwen, behandel je schoonheid met respect.

Plezier maken met elkaar blijft natuurlijk het belangrijkste. Studeren doe je maar in de UB geldt het devies. Thuis zijn staat daarmee inherent aan samenzijn. Het huis dient tevens als podium voor borrels, onvergetelijke huisfeesten en romantische nachten. Het is de plek waar jongens volwassen worden en volwassen zich weer jong voelen. De kans is groot dat een familielid of goede vriend reeds voet heeft gezet op de vloeren van het huis. Een tijdje terug kocht een huisbewoner nieuwe schoenen in de stad. Toen de verkoopster vroeg waar deze jongeman woonde, en hoorde dat hij op het Vensterhuis woonde, antwoordde ze semi-opgelaten: “oh, daar heb ik vroeger ook nog wel eens geslapen. Toen waren de huisbewoners ook al knappe kerels.” Een veelgemaakte opmerking.

Het Vensterhuis drukt onveranderd zijn stempel op het (studenten)leven in Nijmegen. En waar het historische pand al zwijgend over de Wilhelminasingel waakt, spreken de bewoners onafgebroken de taal van welvaart en vooruitgang. De bewoners het verhaal, de muren hun getuige…

mHdPg,

Sjoerd van der Velden

Vensterhuis secretaris h.t.